Warmte en Saree's

Ben ik iets vergeten? Oh ja! Ik heb gister helemaal niks gepost! Nou er was ook niet veel te beleven afgelopen dinsdag! We gingen gewoon naar school en hebben een leuk dansje bij Tamil geleerd met stokken! Dat was het enige interessantste, het nadeel van dinsdag was wel dat Kim zich niet lekker voelde en bij dish wat medicijnen heeft gekregen wat enige veranderingen in onze plannen bracht vandaag =(. Maar goed vandaag gingen we naar beneden, en daar bedoel ik mee beneden aan de berg richting een plaatsje waar we saree’s hebben gekocht!

De dag startte als gewoonlijk vroeg om kwart voor 7 en hebben we rond half 8 ontbeten. Ik was zo dom om het geld te vergeten en moest nog even terug naar Wissy. Nadat we hadden ontbeten ging het echt niet goed met Kim en hebben Aastha, Raghvendra, Nishita, Sailja en Fatema haar naar dish gebracht en helaas moest ze daar blijven op advies van de dokter. Daarna is ze wel naar het huis van Miss Gillian gegaan. Wij zijn rond half 9 vertrokken in het busje waar we ook mee waren opgehaald vanaf Madurai =D! De busreis duurde ongeveer 3 uur en onderweg hebben we nog een tussenstop gemaakt om wat water/voedsel te kopen. En het was WARM! Helaas zaten mijn luchtige broeken in de was en ik dacht dat de broek die ik vandaag aanhad wel geschikt was, nou dus niet! Dat ding heb de hele dag aan me benen gekleefd! Maar goed we kwamen snel aan in het plaatsje Dindigul daar stapte uit en vervolgens liepen we de winkel die we nodig hadden straal voorbij. Vandaag hebben we wel de eerste ‘culture shock’ gehad, althans ik. Het lawaai in de stad was niet normaal, het stonk een beetje, mensen keken ons heel raar aan en het was ontzettend heet. En dan denk je alles gehad te hebben stap je de saree winkel in, waar het verschrikkelijk druk is! De dames die met ons mee gingen waren Miss Gillian, Miss Sicilia en Beth. Zij vertelde ons dat we het beste naar boven konden gaan om wat ideeën op te doen. Boven aangekomen moesten we onze schoenen uit doen en binnen in de ruimte zaten allemaal vrouwen aan een soort super laag bed over verschillende stoffen gebogen. Miss Gillian zei dat we eerst moesten gaan kijken of we er iets moois tussen zagen zitten en dat we het niet meteen hoefden te kopen aangezien ze erg duur waren. Het was echter een hele klus om er een mooie uit te krijgen want er waren er zo veel maar eentje had me helemaal ingepakt. En als ik iets zie wat mooi is moet ik het hebben no mather what! Maar hij was zo ontzettend duur! Dus na een paar keer trap op trap af, om wat goedkoperen uit te zoeken op de 1ste verdieping, heb ik toch maar een goedkopere genomen. En ik ben er heel erg blij mee hoor, hij is heel mooi paars met goud en wat friemeltjes eraan. Nadat we onze geschikte petticoats hadden gevonden gingen we lunchen en eindelijk weg uit die benauwde winkel om weer de benauwde straat op te gaan!

In een leuk restaurant hebben we eerst een tijdje moeten wachten voordat we het eten kregen aangezien het er nog best wel druk was. Eindelijk anders eten, echt van de streek! We kregen eerst naan en daarna nam de rest nog wat maar ik ging voor rijst met groentes en curry’s. Dit.was.echt.heerijk! Nog nooit zo iets lekkers, op vongele na, gegeten! Op onze weg naar de bus moesten we de drukke straat oversteken en een motormuis stopte niet en toen sloeg Miss Gillian hem op zijn rug. Nou ja niet echt slaan meer een tik van: ‘hé kijk uit!’ die motormuis schrok wel even maar kon er om lachen. Ik kwam niet meer bij en Miss Gillian ook niet. Nadat we waren uitgelachen gingen we richting een soort warenhuis en hebben we speelgoed voor de weeshuizen gekocht. Nog best wel lastig, omdat er niet heel veel keuze was wat geschikt is. Het personeel volgde ons als een soort roedel en wat hebben we weer gelachen zeg! Ze maakte foto’s van ons en wilde alles dragen. En wij maar zeggen nee, nee is niet nodig kunnen we zelf wel maar ze wilden niet echt luisteren. Toen liet Marjolein nog een gitaar uit een zakje vallen en ik schrok me kapot, en die man keek ons aan. Geweldig ik kan er nu weer om lachen! Alles was bijeen en toen konden we afrekenen. We hebben echt heel weinig betaald voor zo veel spullen! Niet normaal zeg! Het personeel heeft zelfs nog de spullen naar de bus gebracht die buiten stond te wachten en toen moesten we al weer richting Kodi. Wel jammer dat de tijd zo snel is gegaan want anders hadden we nog veel meer spullen kunnen kopen! Iedereen was een beetje moe en het bus reisje duurde niet zo heel erg lang. Ik heb lekker me boekje gelezen en de rest allemaal haar eigen ding. We kwamen rond 7 uur aan en het personeel van de keuken stond nog te wachten op ons echt zo lief! Ik voelde me ook echt heel ongemakkelijk om daar te zitten eten terwijl zij op je staan te wachten! Maar goed we wilde Kim nog even zien dus waren we om kwart over zeven al klaar en zijn we met al onze toy’s richting dish gegaan. En daar hebben we even gekletst met Kim en kwam een zielige Pooja de kamer in lopen die ook ziek was geworden. Aastha’s roommate Meshy lag ook in die kamer en zij zag er goed uit en mag morgen waarschijnlijk weer naar Wissy =D woehoe! Eigenlijk had Pooja moeten zeggen dat we moesten gaan en weer lagen we in een deuk om die lach van haar! Uiteindelijk zijn we maar weg gegaan en ben ik maar mijn blog gaan schrijven in mijn kamer. Net een uurtje geleden hadden we melk en fruit en heeft Aastha mijn saree omgedaan en hij staat echt vet mooi! Nu ben ik heel erg moe en wil ik graag gaan slapen maar dat gaat denk ik nog niet lukken want ik moet nog veel doen UGH! Morgen is er geen blog omdat we een nachtje in het weeshuis blijven en dan zal er waarschijnlijk vrijdag weer een verhaal op staan =)!

Stay tuned!
Love, Renée!