Geven en nemen!
Blijf op de hoogte en volg Renée
03 Augustus 2012 | India, Kodaikānāl
Oké oké, ik zeur vaak over mijn school en hoe slecht we het daar wel niet hebben blablabla. Maar ik begin het OBC nu wel een beetje te waarderen door zo’n geweldige reis naar India aan te bieden! Wat heb ik de afgelopen twee dagen een geweldige tijd gehad zeg!
Donderdag gingen we verzamelen bij de flag green en was het plan om rond acht uur te vertrekken. Maar we moesten nog wachten of het zeker was dat Kim mee zou gaan, aangezien zij nog in dish lag. Fransje ging eerst kijken en kwam terug en zei dat Kim al terug was in haar dorm. Maar toen er later iemand ging kijken was ze daar helemaal niet! Blijkbaar moest de dokter eerst kijken of Kim wel weg mocht! Gillian kwam toevallig langs lopen met het nieuws dat we ook nog een vrouwelijke begeleider nodig hadden en dat het nog wel even kon duren voor we weg konden! We hebben letterlijk 2 uur op het gras liggen wachten voordat Kim er was en we een vrouwelijke begeleider hadden. En daar gingen we, met zijn alle richting Bethania Childrens Home. Na een busrit die ongeveer twee en een half uur duurde kwamen we in het snikhete weeshuis aan. Wat een ongelofelijk mooi uitzicht en wat een geluk zeg, het ging tegen al mijn slechte verwachtingen in! Behalve dat het zo warm was natuurlijk. We werden begroet door een te schattig hondje (puppy) die meteen de bus in kwam. En buiten door nog vier schatjes van honden genaamd Zeus, Captain, Kyara en Peanut Na een korte informatie ronde werd ons de weg naar onze slaapruimte beschreven. Daar aangekomen kon mijn geluk niet meer op; NIET LETTERLIJK OP DE GROND SLAPEN! Er lagen allemaal matrassen inclusief kussen en deken! Na alles snel neer te hebben gelegd kregen we een glas verfrissend, zelf gemaakte limoen sap vervolgens gingen we kijken hoe er kokosnoten werden geplukt. Bij de palmboom aangekomen zat er een jongen in de boom te schudden aan de bladeren, wat een klus! Nadat de kokosnoten waren geplukt gingen we lunchen, het eten was erg pittig maar wel heel erg lekker en Pricillla is zo’n lieve vrouw! Na de lunch werden de kokosnoten open gebroken en konden wij het water drinken wat er in zit. Echt heel erg verfrissend na zo’n pittige lunch, en goed voor de maag. De noot werd uiteindelijk opengebroken en konden we ook het vruchtvlees eten. Ik zat al behoorlijk vol dus heb ik mijn helft aan de koeien gegeven die daar aan de boom stonden. Na eventjes te hebben gerust werden we aan het werk gezet, want ja daar kwamen we wel voor! We hebben van de gedroogde palmboombladeren bezems gemaakt! Echt heel simpel om te maken, je neemt een stuk van een palmboomblad, je snijd de wat minder sterke zijkanten er van af en je houd de kern over en tada een stukje voor je bezem. En zo ga je door tot dat je een soort roe hebt. Heel stevig en effectief. Onder het maken van deze bezem/roe, werden onze camera’s natuurlijk afgepakt en foto’s mee gemaakt door de kinderen. Wat een schik hadden ze zeg! Daarna zijn we naar de kapel gegaan die vlak naast Pricilla’s huis staat. Daar hebben we foto’s gemaakt met de groep, gezongen en werd er een gebed verteld. De rest van die middag die nog over was hebben we met de kinderen gespeeld, zoals het leukste spel kabardi, tikkertje, verstoppertje, nog een Indiaas spel waar ik de naam niet van weet en nog veel meer. Rond 6 uur ging de bel en hadden we tea-time. Daar ging er een belletje rinkelen van hoe laat gaan we eten? En de spelletjes gingen gewoon door, op eens zei een jongetje: ‘Sister look! Peacocks dancing!’. En daar stonden een paar prachtige pauwen met hun veren uitgeslagen te ‘dansen’. Je kon het niet helemaal goed zien vanwege de grote afstand, maar toch de kleuren waren duidelijk zichtbaar. Toen het wat donkerder werd ging uit eindelijk de etensbel en was het tijd voor dinner. Weer heerlijk, pittig gegeten! Aangezien het al erg donker was had het geen zin meer om buiten te spelen. Maar buiten woede er wel een groot vuur boven op de berg! Dat was even een beangstigend moment omdat, als het vuur zou uitslaan het ons in het dal zou kunnen bereiken. Dat is gelukkig niet gebeurt en zijn we die avond gaan zingen met de kindjes en hebben we ze onze namen geleerd. Mijn naam klinkt blijkbaar als een motor die opstart als in rrrrrrrrrrrenee, die R wordt zo leuk uitgesproken =). Toen was het bedtijd en zijn we maar naar onze slaapzaal gegaan. Het was er echt bloedheet ondanks dat de ventilator aan stond en alle ramen wagenwijd open! En om 9 uur ging de elektriciteit uit, gelukkig om 10 uur ging die weer aan. Alleen wel balen dat je een uur in de hitte moet liggen. Rond half 11 viel ik in een rustige slaap en werd ik heerlijk uitgerust wakker, om 6 uur!
Ja ja we moesten om half 7 al aan de koffie, en om aan het werk te gaan. Iedereen had een duf hoofd maar rond half 7 hadden wij wel koffie! Daarna gingen we met onze mooie zelf gemaakte bezems de plaats bij vegen. Ik kon de oprit gaan doen. Ik dacht eerst dat die jongen die mij plaats aanwees een grapje maakte omdat hij het zand van het zand veegde. Uiteindelijk ging het om de bladeren en losse steentjes. Nadat ik bijna klaar was kwam Marjolein naar me toe om te vragen of ik het kippenhok wilde doen. Ik vond het prima en daarin zaten zes vet schattige kuikens, drie parkieten en een mama kip. Te lief want een jongetje die mee ging zette er een op mijn hand, wat een toetie! Na het kippenhok was er niks meer voor mij te doen en ben ik met Pricilla en onze begeleider gaan kletsen. We hebben het over Holland gehad, wat verassend ach ja was wel leuk. Nadat iedereen klaar was konden we ontbijten, wat rond 8 uur gebeurde. En ja hoor we hadden weer rijst, mark my words als ik weer in Hollandia ben hoef ik de eerste 2 weken geen rijst of noedels. Na het ontbijt gingen de kindjes naar school. Gelukkig waren er geen tranen, die er volgens Pricilla wel zouden zijn als we langer waren gebleven. Toen we de kindjes hadden uitgezwaaid was het tijd voor onze klusjes, poep op palm bomen leggen. En daar bedoel ik mee; de palmboom onder scheiten. Nee grapje gewoon compost onderaan de palmboom leggen. En dat was een hels karwei! Iedere keer met een loodzware emmer (ja ik kreeg een emmer) van A naar palmboom lopen. Het was kwart over negen ’s ochtends en het was verschrikkelijk warm! Gelukkig duurde dit karwei maar een half uur, daarna kregen we die heerlijke sap weer en zijn we mango’s gaan plukken. Vervolgens snel de honden een kusje gegeven, gedag gezegd en de bus ingestapt om weer de hobbelige rit terug naar Kodai te gaan. Ik mis het nu al en we zijn er maar twee dagen geweest! Pricilla is een geweldige vrouw en haar tuinman zei dat we echt een keer terug moesten komen.
Na de hobbelige rit kwamen we aan in het wat koudere Kodai. We hadden echt net de lunch gemist en het ironische eraan is dat die Nederlands was. Echt een faal! Ons werd erop gewezen om een pizza te bestellen en lekker te gaan douchen. En dat was heerlijk, al dat stof eraf en weer lekker fris en fruitig. De pizza bestellen was wel een gedoe doordat ik het zelf moest doen en het nog helemaal moest ophalen bij de ingang van de school. Uiteindelijk wel gekregen en lekker opgegeten. Die middag zijn we dekens gaan kopen voor een Christelijk weeshuis! En niet een stuk of 10 maar 55! En wat hebben we weer gelachen zeg! Die mensen van die shop met 30 van die dekens tussen zich in geklemd op de motor, een Mister Lambert die kaarsrecht op een scooter voorbij komt en met al die dekens over de schoolplaats lopen! We werden even raar aangekeken maar dat was het waard. Vooral de Duitsers keken ons raar aan, maar goed die praten ook niet zo veel. Daarna nog even gechilled in dorm, gegeten onze geweldige doei-groet gedaan en terug naar dorm gegaan. Nu dan heb ik mijn filmpje afgekeken, is er onder het schrijven de stroom voor het eerst uitgevallen, ga ik zo meteen nog mijn video’s in elkaar flantsen, foto’s op Facebook zetten en slapen! Morgen gaan we alle puntjes op de i zetten voor de weeshuizen en dan gaan we zondag naar een ziekenhuis en een weeshuis. Het waren vermoeiende dagen maar zo ge-wel-dig om mee te maken!
Stay tuned!
Love my followers
Xoxo Renée
Donderdag gingen we verzamelen bij de flag green en was het plan om rond acht uur te vertrekken. Maar we moesten nog wachten of het zeker was dat Kim mee zou gaan, aangezien zij nog in dish lag. Fransje ging eerst kijken en kwam terug en zei dat Kim al terug was in haar dorm. Maar toen er later iemand ging kijken was ze daar helemaal niet! Blijkbaar moest de dokter eerst kijken of Kim wel weg mocht! Gillian kwam toevallig langs lopen met het nieuws dat we ook nog een vrouwelijke begeleider nodig hadden en dat het nog wel even kon duren voor we weg konden! We hebben letterlijk 2 uur op het gras liggen wachten voordat Kim er was en we een vrouwelijke begeleider hadden. En daar gingen we, met zijn alle richting Bethania Childrens Home. Na een busrit die ongeveer twee en een half uur duurde kwamen we in het snikhete weeshuis aan. Wat een ongelofelijk mooi uitzicht en wat een geluk zeg, het ging tegen al mijn slechte verwachtingen in! Behalve dat het zo warm was natuurlijk. We werden begroet door een te schattig hondje (puppy) die meteen de bus in kwam. En buiten door nog vier schatjes van honden genaamd Zeus, Captain, Kyara en Peanut Na een korte informatie ronde werd ons de weg naar onze slaapruimte beschreven. Daar aangekomen kon mijn geluk niet meer op; NIET LETTERLIJK OP DE GROND SLAPEN! Er lagen allemaal matrassen inclusief kussen en deken! Na alles snel neer te hebben gelegd kregen we een glas verfrissend, zelf gemaakte limoen sap vervolgens gingen we kijken hoe er kokosnoten werden geplukt. Bij de palmboom aangekomen zat er een jongen in de boom te schudden aan de bladeren, wat een klus! Nadat de kokosnoten waren geplukt gingen we lunchen, het eten was erg pittig maar wel heel erg lekker en Pricillla is zo’n lieve vrouw! Na de lunch werden de kokosnoten open gebroken en konden wij het water drinken wat er in zit. Echt heel erg verfrissend na zo’n pittige lunch, en goed voor de maag. De noot werd uiteindelijk opengebroken en konden we ook het vruchtvlees eten. Ik zat al behoorlijk vol dus heb ik mijn helft aan de koeien gegeven die daar aan de boom stonden. Na eventjes te hebben gerust werden we aan het werk gezet, want ja daar kwamen we wel voor! We hebben van de gedroogde palmboombladeren bezems gemaakt! Echt heel simpel om te maken, je neemt een stuk van een palmboomblad, je snijd de wat minder sterke zijkanten er van af en je houd de kern over en tada een stukje voor je bezem. En zo ga je door tot dat je een soort roe hebt. Heel stevig en effectief. Onder het maken van deze bezem/roe, werden onze camera’s natuurlijk afgepakt en foto’s mee gemaakt door de kinderen. Wat een schik hadden ze zeg! Daarna zijn we naar de kapel gegaan die vlak naast Pricilla’s huis staat. Daar hebben we foto’s gemaakt met de groep, gezongen en werd er een gebed verteld. De rest van die middag die nog over was hebben we met de kinderen gespeeld, zoals het leukste spel kabardi, tikkertje, verstoppertje, nog een Indiaas spel waar ik de naam niet van weet en nog veel meer. Rond 6 uur ging de bel en hadden we tea-time. Daar ging er een belletje rinkelen van hoe laat gaan we eten? En de spelletjes gingen gewoon door, op eens zei een jongetje: ‘Sister look! Peacocks dancing!’. En daar stonden een paar prachtige pauwen met hun veren uitgeslagen te ‘dansen’. Je kon het niet helemaal goed zien vanwege de grote afstand, maar toch de kleuren waren duidelijk zichtbaar. Toen het wat donkerder werd ging uit eindelijk de etensbel en was het tijd voor dinner. Weer heerlijk, pittig gegeten! Aangezien het al erg donker was had het geen zin meer om buiten te spelen. Maar buiten woede er wel een groot vuur boven op de berg! Dat was even een beangstigend moment omdat, als het vuur zou uitslaan het ons in het dal zou kunnen bereiken. Dat is gelukkig niet gebeurt en zijn we die avond gaan zingen met de kindjes en hebben we ze onze namen geleerd. Mijn naam klinkt blijkbaar als een motor die opstart als in rrrrrrrrrrrenee, die R wordt zo leuk uitgesproken =). Toen was het bedtijd en zijn we maar naar onze slaapzaal gegaan. Het was er echt bloedheet ondanks dat de ventilator aan stond en alle ramen wagenwijd open! En om 9 uur ging de elektriciteit uit, gelukkig om 10 uur ging die weer aan. Alleen wel balen dat je een uur in de hitte moet liggen. Rond half 11 viel ik in een rustige slaap en werd ik heerlijk uitgerust wakker, om 6 uur!
Ja ja we moesten om half 7 al aan de koffie, en om aan het werk te gaan. Iedereen had een duf hoofd maar rond half 7 hadden wij wel koffie! Daarna gingen we met onze mooie zelf gemaakte bezems de plaats bij vegen. Ik kon de oprit gaan doen. Ik dacht eerst dat die jongen die mij plaats aanwees een grapje maakte omdat hij het zand van het zand veegde. Uiteindelijk ging het om de bladeren en losse steentjes. Nadat ik bijna klaar was kwam Marjolein naar me toe om te vragen of ik het kippenhok wilde doen. Ik vond het prima en daarin zaten zes vet schattige kuikens, drie parkieten en een mama kip. Te lief want een jongetje die mee ging zette er een op mijn hand, wat een toetie! Na het kippenhok was er niks meer voor mij te doen en ben ik met Pricilla en onze begeleider gaan kletsen. We hebben het over Holland gehad, wat verassend ach ja was wel leuk. Nadat iedereen klaar was konden we ontbijten, wat rond 8 uur gebeurde. En ja hoor we hadden weer rijst, mark my words als ik weer in Hollandia ben hoef ik de eerste 2 weken geen rijst of noedels. Na het ontbijt gingen de kindjes naar school. Gelukkig waren er geen tranen, die er volgens Pricilla wel zouden zijn als we langer waren gebleven. Toen we de kindjes hadden uitgezwaaid was het tijd voor onze klusjes, poep op palm bomen leggen. En daar bedoel ik mee; de palmboom onder scheiten. Nee grapje gewoon compost onderaan de palmboom leggen. En dat was een hels karwei! Iedere keer met een loodzware emmer (ja ik kreeg een emmer) van A naar palmboom lopen. Het was kwart over negen ’s ochtends en het was verschrikkelijk warm! Gelukkig duurde dit karwei maar een half uur, daarna kregen we die heerlijke sap weer en zijn we mango’s gaan plukken. Vervolgens snel de honden een kusje gegeven, gedag gezegd en de bus ingestapt om weer de hobbelige rit terug naar Kodai te gaan. Ik mis het nu al en we zijn er maar twee dagen geweest! Pricilla is een geweldige vrouw en haar tuinman zei dat we echt een keer terug moesten komen.
Na de hobbelige rit kwamen we aan in het wat koudere Kodai. We hadden echt net de lunch gemist en het ironische eraan is dat die Nederlands was. Echt een faal! Ons werd erop gewezen om een pizza te bestellen en lekker te gaan douchen. En dat was heerlijk, al dat stof eraf en weer lekker fris en fruitig. De pizza bestellen was wel een gedoe doordat ik het zelf moest doen en het nog helemaal moest ophalen bij de ingang van de school. Uiteindelijk wel gekregen en lekker opgegeten. Die middag zijn we dekens gaan kopen voor een Christelijk weeshuis! En niet een stuk of 10 maar 55! En wat hebben we weer gelachen zeg! Die mensen van die shop met 30 van die dekens tussen zich in geklemd op de motor, een Mister Lambert die kaarsrecht op een scooter voorbij komt en met al die dekens over de schoolplaats lopen! We werden even raar aangekeken maar dat was het waard. Vooral de Duitsers keken ons raar aan, maar goed die praten ook niet zo veel. Daarna nog even gechilled in dorm, gegeten onze geweldige doei-groet gedaan en terug naar dorm gegaan. Nu dan heb ik mijn filmpje afgekeken, is er onder het schrijven de stroom voor het eerst uitgevallen, ga ik zo meteen nog mijn video’s in elkaar flantsen, foto’s op Facebook zetten en slapen! Morgen gaan we alle puntjes op de i zetten voor de weeshuizen en dan gaan we zondag naar een ziekenhuis en een weeshuis. Het waren vermoeiende dagen maar zo ge-wel-dig om mee te maken!
Stay tuned!
Love my followers
Xoxo Renée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
